ขอเปิดหน้าบล็อกแรกด้วยการรำลึกถึงโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัยอันเป็นที่รัก สถานที่ที่ทำให้ได้ความรู้ เพื่อนพ้องพี่น้อง ความสามัคคี และความรักต่อสถาบันอันทรงเกียรติแห่งนี้ หากมิได้จบการศึกษาจากโรงเรียนสวนกุหลาบ ก็คงไม่ได้มีผมในวันนี้ ที่พร้อมไปด้วยเพื่อนพี่น้องเลือดชมพู-ฟ้าที่คอยสนับสนุนและคอยอยู่เคียงข้างไม่ว่ายามสุข ยามทุกข์ ยามค่ำย่ำสนธยา สิ้นแสงรวีส่องหล้า โอ้ถึงเวลาแล้วสิเรา จิตใจแสนเศร้า ต้องพรากจากถิ่นเนาว์ ถิ่นที่เรารู้ดี ยังแว่วยินเสียงระฆัง คงครางหลงเหลือก้องดัง นานนานครั้งเตือนฤดี ภาพลวงหรือนี่ ติดแน่นชีวี ไม่มีที่จะหายไป จำใจจำลา จำจากพรากมาถิ่นชมพูฟ้าแสนอาลัย ไม่อยากคลาดคลา แต่วันเวลาผลักไส จำจากไปด้วยน้ำตา วันเคลื่อนเดือนคล้อยลอยไป ยิ่งคิดแสนว้าวุ่นใจ เราต้องจำไกลไม่หวนมา ถิ่นเดิมของข้า โอ้แดนชมพูฟ้า ชั่วชีวิตข้าไม่ลืม  |
| ตึกยาว - โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย |
 | |||||
| รูปด้าน - อาคารตึกยาว โรงเรียนสวนกุหลาบวิยาลัย |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น